Historia choinki świątecznej. Jak dawniej ubierano drzewko.
Ubieranie choinki to jedna z najpiękniejszych tradycji świątecznych. Dziś poznacie historię tej tradycji...
To niemieccy protestanci jako pierwsi postanowili dekorować drzewka. Wybierali świerki i jodły.
W Polsce choinka pojawiła się dość późno - na przełomie XIX i XX wieku.
Najpierw zwyczaj zdobienia drzewka przejęli mieszkańcy miast. Na wsiach dość długo dominowała ludowa ozdoba, tak zwana „podłaźniczka”. Była to ucięta gałąź sosny, świerku lub jodły wieszana pod sufitem. Na niej również wieszano dekoracje, które potem przeniesiono właśnie na choinkę.
Dlaczego na drzewka świąteczne wybrano drzewka iglaste? Według ludowych wierzeń drzewo iglaste, jest uważane za symbol życia, odradzania się, trwania i płodności.
– Kiedyś nie było tylu ozdób. Na podwieszanej pod sufitem gałązce wieszano: orzechy, jabłka, czy ozdoby plątane ze słomy. W biedniejszych domach zamiast gałązek świerku stawiano snopki. Przed świętami w domach w których nie było podłóg, tylko tzw. klepiska często wyścielano je słomą.
Ponadto na choinkach pojawiały się pieczone ciasteczka, a nawet kawałki opłatka. Zamiast lampek na drzewku pojawiały się świeczki.
Ozdoby, które wymieniliśmy miały swoją symbolikę. Orzechy zawijane w sreberka to symbol podnoszącego się dobrobytu. Jabłka zapewnić miały zdrowie, były symbolem rajskiej jabłoni. Symbolem wzmacniania więzi rodzinnych były łańcuchy, a gwiazda betlejemska miała pomagać zagubionym wrócić do domu. Swoją symbolikę mają również dzwoneczki, które "głosiły" dobrą nowinę.